موراکامی نویسنده ی ژاپنی معروفی که سبک خاصی در نوشتن دارد . منتقدان ژاپن او را به خاطر غربگرایی در داستان هایش سرزنش میکنند. 

بله حالا نمیخواهم درباره ی خود ایشان حرف بزنم چون زنده هستند ( هر چند در ژاپن که خیلی از ما دوره و برای رفتن به اونجا باید از کل چین یا از کل آمریکا رد بشی !!) یه جور پرش از مانعه انگار !

در باره ی داستان های کوتاهش ... که از کتابخونه مدرسمون گرفتم . تابحال 3 جلد ازش خوندم که تو هر کدوم چهار پنج تا داستان کوتاه محشر وجود داره ... این داستان ها دقیقن همونجایی که شروع میکنی به عادت کردنو پرسیدن این سوال از خودت که :" حالا که چی ؟! "دقیقن همونجا تموم میشه ... مثل اینکه یه قوطی آبمیوه رو با نی میخوری و همونجا که به نظرت آبمیوه به وسطش رسیده ... همونجا هوووورت تموم میشه ...

و تو نمیدونی تکلیفت باهاش چیه ... چند صفحه ورق میزنی و فکر میکنی ادامه ی داستان توی فصل بعد اومده ولی میبینی فصل بعدی در کار نیست و یه داستان جدید آغاز میشه ...

داستان هایی ناب ! معمولن با شرح یه مشکل شروع میشن و به بهونه ی اون مشکل تمام جزییات شرح داده میشن.  مردی که عادت داره هر وقت طوفان بیاد بره باغ وحش . دو بطری آبجو بر میداره و بارونی نظامیشو میپوشه ... (چه سبک نابی برای داستان کوتاه !) ... بعد اگر باغ وحش تعطیل بود . به مجسمه سنجابی که اون کناره تکیه میده و آروم آروم آبجوشو میخوره ... (وای خدایا ! این سبک به طرز وحشتناکی آدم رو به درون خودش میکشه ... هیچ کلمه ی سخت یا جمله ی فلسفی ای به کار نمیره ولی تو خروار خروار مفاهیم فلسفی ای رو که خودت در ذهنت تشکیل دادی میخونی ... و حیرت میکنی ) و یه روز به دوستش میگه : جدیدن رفتم به یه باغ وحش که توش یه گربه بود ، یه قفس که توش یه گربه معمولی بود ... به نظرت کمی عجیب نیست ؟ چون گربه خیلی برای باغ وحش مناسب نیست ... 

در داستان هایش دنبال مفاهیم مستقیمی نباشید ... حتی میتوانید بعنوان یک داستان سبک و بی پیام بخوانید و کیف کنید .. یا میتوانید عمیق مفاهیم را در آن جست و جو کنید . در این داستان ها هر وقت دو انسان شروع به صحبت میکنند . میتوانید انتخاب کنید که مفهوم فلسفی را از درون محتوای مکالمات بیرون بکشید یا از رفتاری که این دو انسان نسبت به هم دارند ... مثلن هنگام صحبت یکی ... واکنش دیگری چگونه است و بفهمید شخص شنونده چه دیدگاهی نسبت به زندگی دارد !!! این یعنی خواننده پادشاهی بیش نیست !