کتاب ! یکی از دوستان گفتن کتاب ایرانی معرفی کنم .. 

اولن من خودم کتابیو نمیخونم که یکی دیگه بهم معرفی کرده باشه .. دومن اینکه کلن کتاب ایرانی نمیخونم ... چون تا میرم کتابفروشی توی بخش آثار ایرانی به جزرمان های دوزاری عاشقانه و آثارکمرشکنی که اساتید دانشگاه نوشتن و برای خوندنشون باید ابولقاسم فردوسی رو از گور بکشی بیرون 

چیز دیگه ای پیدا نمیکنم ... البته قبلن که بچه بودم چند تا از داستانای نوجوان ایرانی نشر افق رو خوندم .. اسم یکیش بود بعد از جنگ بیدارم کن ... میگن گابریل گارسیا بعد از خوندن این کتاب تصمیمگرفت صد سال تنهایی رو نگارش کنه ( البته که فهمیدین منظورم چیه .*)

یادمه ۳ سال پیش یه معلم خیلی محبوب کتاب هاکلبری فین رو معرفی کرد ... ولی راستش فکر نکنم تا زمانی که اکسیژن به شش هام میرسه .. فکر خوندن این کتاب به کلم برسه ... 

سرتونو درد نمیارم ...

از وقتی کنکورو دادم ۲ تا کتابو تموم کردم . 

اولیش کتابی از موراکامی بود . تعقیب گوسفند وحشی

 یا همون a wild sheep chase ... که البته نشر ثالث نمیدونم چه مرضی داشته با اسم شکار گوسفند وحشی چاپ کرده .

این کتاب برای کودکان مناسب نیس .. کلن هیچ کدوم از کتابای موراکامی اخلاقی نیستن @ ... موراکامی در تمام کتاب هاش و داستان های کوتاهش زن ها رو موجوداتی دست نیافتنی اغوا کننده بدجنس و غیر قابل پیش بینی نشون میده ... تاجایی که یادمه در یک مصاحبه هم این رو تایید کرده بود 

یکی از جملات تکان دهنده همین کتاب به زن ها اشاره داشت :

 زن های برهن_ه به طرز ترسناکی شبیه همند

البته تعقیب گوسفند وحشی بخش های خوب دیگری هم داره ... اما کتاب کمی غیر قابل فهم است و احتمالن به خاطر افسانه های متفاوت ژاپنی است .. مثل حلول گوسفند در یک انسان که فقط در افسانه های خاور دور وجود داره 

کتاب دیگر شیاد racketeer اثر جان گریشام .. این کتاب پرفروش ترین کتاب به نظر نیویورک تایمز در ۲۰۱۲ بوده . 

داستانش کمی حال به هم زنه ... همیشه از قصه هایی که توش پلیس ها بدن و دزد ها و خلافکار ها قهرمانند بدم می اومد.. این کتاب دقیقن همون مدلیه .. ولی اونقدر بی نظیر روایت شده که به خوندنش می ارزه ... 

ترکیبی از زوایای دید دانای کل و اول شخص ... تقریبن هر ۴ صفحه این روند عوض میشد .. به این ترتیب هم میشه از همه چی سر در اورد و هم از احساسات قهرمان داستان با خبر شد ... نکته اعصاب خورد کن و البته حیرت انگیز اینه که در اواخر داستان میفهمید تقریبن از هیچی خبر نداشتید و تمام احساسات قهرمان داستان هم کشک بوده و قضیه کلن متفاوته ... یک شبیه شاهکار راجر اکروید از آگاتا کریستی ...

خب دیگه من برم شام !!