Tangerine
در ادامه مطلب چ هست ؟ :
اسکرین شات هایی که گرفتم حین دیدن این فیلم
نوشته هایم درباره ی فیلم
تریلر این فیلم
+ دیروز برای بار اول دیدم و امروز بلافاصله بعد از اومدن به خونه برای بار دوم . . . فیلمیست که ارزش بررسی داره ... :)
پیش تر در این وبلاگ از فیلمی ذکر کرده ام که به خاطر یک صحنه کوچک تهوع آور و سانسور نشده اش اصلن حاضر نشدم نام آن فیلم را بیاورم ... تانجرین (نارنگی) اما هرچند صحنه های بدتری هم دارد اما مورد متفاوتیست ... و فیلمی است که باید بار ها ببینم ... این سری با زیر نویس انگلیسی اش . (دو سری اول رو با زیر نویس فارسی دیدم)
(البته در بار دوم دیدنش نتونستم مقاومت کنم و تهوع آور ترین صحنه اش را رد نکنم ///)
متنی که در ادامه مطلب می آید به علت ضیق (ذیق ؟!) وقت شاید کمی غیر حرفه ای به نظر برسد ... :)
قبل هر چیز اینکه من قبلن هم خبر داده بودم از اینکه قراره این فیلمو ببینم. سرانجام دیدمش ... تابحال سه نفر از خوانندگان موافقت خودشونو در این ضمینه ابراز نمودند. بقیه هم که سکوت علامت رضاست و اینا :)
در اینجا میخوایم شما رو با فیلمی درباره ی آمریکا تنها بذارم. مسلمه که مقصود سازنده فیلم معرفی آمریکا نبوده اما بهرحال فیلم نفوذ شدیدی دارد در آن چیزی که در ظاهر و پوشش شهر های آمریکا دیده نمیشود. حتی در نقدی از این فیلم نوشته بود که به طرز اغراق آمیزی عمل نموده ...
فیلم آمریکا رو چیزی نشون میده که مسلمن هالیوود اونو دوست نداره. (ازینجا نتیجه بگیرید فیلم هالیوودی نیست !)
آمریکایی که ترسناکه ... مثل شبکه های گسترده فحشا ... قوانین محله ها ... صف های طولانی غذا ... عادی بودن خشونت در کوچه و خیابان ... دیدی حقارت بار پلیس به مردم ... طرز برخورد با خارجی ها ... تراجنس هراسی ... و کلن همان آمریکایی که میشود در بازی gta دید نه آن آمریکای تبلیغاتی و خفن که همه قند ته دلشان آب میشود از دیدنش...
و اما همین ترسناک بودنش و نشان دادن کثیف ترین چیز هایی که در لوس آنجلس میگذره منو بیشتر جذب کرد .. البته اینش کاملن شخصی است ! اگر دوست دارین از آمریکا بترسید... این فیلم رو از دست ندین ... و اگر دوست دارین عشقتون رو به آمریکا چند برابر کنید. . . این را فقط در صورتی ببینید که به مباحث بولد شده علاقه دارید ٬ نه به آمریکا. چون ممکنه دلسرد بشین و دست از رویا پردازی بردارید :)
فیلم خواسته یا ناخواسته٬ انگشت گذاشته روی مباحثی بحث برانگیز که نقل تمام محافل هست. داستان اصلی فیلم حول محور هیچ کدوم از این مباحث نیست و اتفاقن همین باعث شده بدون پیش داوری به این موضوع ها پرداخته بشه.
موضوعاتی مثل
ترازن ها ... دگرباش های جنسی .. بیزینس تـن فروشـی ... خارجی های ساکن آمریکا .. رسوایی های اخلاقی مردی متاهل ...
اگر بخواهیم فقط در یکی از این مباحث بولد شده رد پایی کوچک در یک فیلم بیابیم و نام آن را حاشیه گذاریم. باید بگویم که این کاملن در حاشیه قرار دارد و اصلن به موضوعات عادی ای از قبیل عشق یا جنایت ٬نمیپردازد. با یک فیلم عجیب و غریب و دوست داشتنی و البته سبک طرفیم :)
فیلم در ژانر کمدی-درام هست . یک جا غمناک و فلسفی و جایی دیگر مسخره و طنز و احمقانه. اما درنهایت بار فلسفی فیلم برتری میابه . لاقل این دیدگاه خوشبینانه منه ...
دیالوگ های فیلم بدون اینکه به لحاظ فیزیکی بولد شوند خیلی عادی بیان میگردند و بیننده که عادت دارد دیالوگ های مهم و معنا دار را در قالب های بولد شده و ترگل ور گل و با مکث ببیند یکهو بهت زده میشود که چطور چنین دیالوگی اینقدر عادی از دهان بازیگر بیان شده ... خصوصیت فیلم همین عادی بودنش است. به هیچ وجه نمیتوان باور کرد که این یک فیلم است.... همان که خودتان دارید با شخصیت ها در خیابان راه میروید. هیچ چیز از قبل برنامه ریزی نشده گویا. بازیگر های سیاه لشگر که مویی با غریبه های دنیای واقعی نمیزنند.
فیلم سبک عجیب و غریبی دارد که بیشتر باور بیننده را به واقعی بودنش سوق میدهد. افرادی که سوار تاکسی میشوند و انتظار داریم حادثه ای رخ دهد (مثل همه فیلم ها ) و میبینیم که حادثه ای رخ نداد .انگار آن سکانس اضافی بوده ... همین ترفند کوچک فیلم را تا حد خوبی باور پذیر و واقعی جلوه میدهد. حتی ممکن است حرص بخورید که چرا دارید یک فیلم مستند میبینید نه یک فیلم !!
کل فیلم را در قاب ۳ گوشی آیفون 5 اس میبینیم... بله خصوصیت این فیلم اینه که فقط با عایفون گرفته شده. وقتی این را با بقیه فیلم ها میسنجیم (مثل فیلم های هالیوودی) میبینیم که خدایی این فیلم گل کاشته ...
متاسفانه فیلم خیلی جاها زیادی سبک است . البته سازنده این ها را تحت عنوان طنز قرار داده . در واقع بازیگر اصلی (سیندی) اصلن جدی نیست و همینش انگار بلد نیست بازی کند ... فیلم موسیقی خاص خودش رو نداره ولی به صورت حرفه ای از آهنگ های مختلف با اجازه سازندشون استفاده کرده .
این نقدی که الان داشتم میدونم اصلن حرفه ای نیست. در ضمینه داستان میتونستید هرچی دلتان خواست ایراد بگیرید چون من ادعای نویسندگی دارم . ولی ادعای نقد ندارم اصلن نقد نمیدونم چیه ... فقط نظرمو گفتم :)
در ضمینه داستان باید بگم نمیخوام اسپویل کنم ( بهونه اصلی اینه که داستان زیادی سبک است .. در باره ی خیانت است .. آنقد داستان سطحیه که توی تریلر فیلم خودش لو میره به شکل خود به خود... تانجرین ویژگی اش در موارد دیگر است. مثل موضوعات حاشیه ای و خط قرمز های خود آمریکا ... مثلن مواد مخدر که دیگر خط قرمز محسوب نمیشود به راحتی از کنارش گذشته میشه ولی موارد دیگر مثل اقلیت های جنسی کاملن بولد شده هستند)
باید بگم که دو بازیگر اصلی فیلم سیندی و الکساندرا هم در فیلم هم در دنیای واقعی ترازن هستند. ترازن رو میتونید تحقیق کنید که چیه.
یکی از دیالوگ های فوق العاده فیلم که بین سیندی و الکزاندارست :
- دنیا میتونه جای بی رحمی باشه ...
- آره ٬ بیرحم عه ٬ خدا به من یه ××× داده . . . خیلی بیرحمیه ٬ مگه نه ؟
Trailer: ‘Tangerine’
ریتم کمدی وار فیلم در یک لحظه به طور ناگهانی شکسته شده و اینبار فقط درام است که پیش میرود...
فیلم کاملن پایان به شدت غمناکی داره ٬ از آنها که همه شخصیت ها لبخند های از روی افسردگی میزنند.
در حقیقت فاجعه اصلی با خوابیدن هیاهو ها و طنز فیلم است. درام سنگینی که خبر از شروع فواجع بعدی میدهند که هیچ وقت بیننده نخواهد دید. افسردگی بیشتر وقتی است که در یک فیلم موزیکال که هر لحظه اش با موسیقی و ریتم همراه است. یک پایان بدون موسیقی با پس زمینه صدای یک خشک شویی دارد.