دارم سعی میکنم این مردمو یکم عوض کنم ! 

با کتاب خوندن توی اماکن عمومی یا چمدونم استفاده از فلش کارت و اینا. یا حرف زدن با کسی در یک مورد مشخص مثل بازی های کامپیوتری . نه حرف زدن تیکه تیکه و نامربوط که صرفا برای وقت گذرانیه . و اسمشو میذاریم چرت و پرت گفتن .

وقتی بیکارید مثلا منتطرید کلاس شروع شه یا توی سالن انتظار سینما یا تیاتر نشستید (سالن انتظار فرق داره با سالن نمایش ) ، وقتی توی مترو یا وسایل حمل و نقل عمومی هستید وقتی تو مهمونی دست به سینه نشستید و کار مفیدی نمیکنید . یا به جوک های دایی میخندید و زورکی لبخند میزنید ، یا وقتی دور هم جمع میشید . واقعا یکم فکر کنیم . ما ایرانی ها استاد وقت هدر دادنیم . 

صبور ترین قیافه هایی که دیدم مال مترو اند . چرا لاقل توی گوششون اهنگ نمیذارن ملت ؟ چرا به در و دیوار نگاه میکنن ؟ 

چرا اونایی که رو صندلی نشستن یه کتاب کوفتی نمیخونن ؟ اگرم پای گوشی باشن که دارن ازین خزئبل به خزئبل دیگه میرن و فیلم داب اسمش میبینن (تازه همونم نمیبینن به جان خودم اکثرشون به روبرو زل میزنن و حتی نمیخوابن ! خب یه بازی فکری رو گوشیت بریز )

حالا مترو بحث من نیست ! چرا وقتی منتظر شروع کلاسیم یه کار مفید نمیکنیم ؟ 

چرا چرت و پرت میگیم ؟ چرا به معنای واقعی کلمه **** میگیم وقتی دور هم جمع میشیم ؟ همیشع هم دنبال مباحثی هستیم که یکم بخندیم ‌ .. تازه همونم خیلی شل و با منت میگیم نه یه خنده درست و حسابی . من خودم از بحثایی که بین مردم شکل میگیره خوشم میاد و بهشون گوش میدم . ولی واقعا مردم ایران فقط در مورد مسائل سیاسیه که اتیش بحثشون داغه . 

لاقل یه دو تا خاطره مفید از زندگیت بگو ! 😐 بگو دیشب چی خوردی کجا رفتی . 

امروز داشتم به یه نفر میگفتم : اره دیشب رفتم تیاتر . ۱۶ تومن پول اسنپ شد موقع رفت . هزارو پونصد تومن هم پول برگشتش شد با مترو !

 بعد گفت : اهان ! 

بعد رفت اون طرف کلاس همینجور دستاشو عین کابوی ها گذاشته بود توی جیبش و خیلی ریلکس به یکی دیگه چرت و پرت گفت :" بابا این زبان خوندن هم فایده ای نداره !"

من اصلا این کار مسخره پرسه زدن یا هیچ کاری نکردن رو خلاف شان خودم میدونم . دیگه تهش اینه که یه خودکار میگیرم دستم و نقاشی میکنم ! این هیچ کاری نکردن یه جور واگیر دار شدنه و تبدیل به فرهنگمون شده اصلا . 

حس میکنم مغز ملت رو مثل کرم میخوره و اصلا خوب نیس 

من توی چت هم همینم . هر موقع ببینم طرف مقابلم حال و حوصله نداره و داره بی ربط و تیکه تیکه حرف میزنه که فقط وقت بگذره منم مثل خودش رفتار میکنم و بعد دو سه دقیقه خودش خسته میشه و میگه : ببخشید من برم . 

ما علاقه داریم به وقت تلف کردن و اگر برای این وقت ها یه پر کننده در نظر نگیریم خیلی راحت عمرمون تموم میشه بدون اینکه به مفهوم خاصی رسیده باشیم . انگار همیشه منتظریم که حادثه ای بیاد سمتمون . ولی تنها چیزی که میاد مرگه و جهالت ...