نگاهش میکنم. میگویم علتش این است که به سر و ظاهر خودش نمیرسد.
ادامه میدهم ، : دخترا از ما میترسن
-بابا چی میگی .. قیافه من آخه کجاش ترسناکه .
قیافه اش واقعن ترسناک بود.
گفتم : قیافه ات که خوبه ، اما تو چرا یه دست به موهات نمیزنی آخه ؟
اشاره میکنم به آن موهای وز وزو که کنار گوش ها مثل پشم گوسفند وز خورده . فر نیست .. ولی به گوش که میرسد پیچ و تاب برمیدارد.
مرا نگاه میکند. تحقیر آمیز .. اولین بار است که اینطور نگاهم میکند. در پس نگاهش خیلی حرف ها هست.
میگوید که دقیقن روز بعد از کنکور آپاندیسش آب روغن قاطی کرده و رفته زیر تیغ جراحی. میگه تو چی میفهمی من تابستون چی کشیدم..
گفت تا قبل از قضیه آپاندیسش موهایش را مدل امویی کوتاه میکرده . اسم این مدل به گوشم نخورده. و حس میکنم این پسر جایی که الان هست .. جایگاه نادرستیست. اینکه مثل دادائیست ها میگردد. موها را شانه نمیزد. نمیدود و آرام راه میرود . هیچ وقت کاپشنش را در نمی آورد . صدایش را بالا نمیبرد .. جملات را زیر لبی بیان میکند و انگار برای همان مقدار بسیار کم صدا نهایت تلاشش را میکند.
میگفت تا قبل از کنکور دادن و آپاندیسش ، با بچه ها بیرون میرفته هیکل درستی داشته و موهایش را مدل امویی میزده ..
در حرف هایش نوعی غم رضایت مند است. از آن نوع غمی که یک جنگ زده دارد. یک خونسردی خاص ، که حاصل یک سلسه مراتب از سختی هاست ..
در نهایت نگاهش را از پنجره مترو بر میدارد و به چشمانم زل میزند. کم پیش می آید که موقع حرف زدن ، مخاطبش را نگاه کند.
این جملات را میگوید :
واقعن ارزشش رو داشت ؟ کی فکرش رو میکرد بعد از این همه سختی و دنگ و فنگی که برای کنکور کشیدیم تهش برسیم به یه همچین جایی و با این حروم زاده ها سر و کله بزنیم..
کلمه حرامزاده ها پنج بار در گوشم تکرار میشود .. .. .. اعصابش بد جور خورد است .
گروه حاج آخرین دختر ها را هم به سیاه چاله خودش کشانده و امروز یک سینمای تمام عیار ترتیب داده اند ..
حروم زاده ها . لفظ مناسبیست برای توصیف این جماعت ... بهش نمیگویم که چقدر از این ناسزا حمایت میکنم. و داستانی نیست که بنویسم و این کلمه تویش نباشد. به جایش شانه اش را مهربانانه میگیرم و در همراهی با حرفی که زد ، شالاپ از خنده کف مترو ولو میشوم .. میدانم برایش باید گریست. چرا یک دانشجو باید الان در این فکر ها باشد ؟ چرا باید با این رتبه ی معقول چنین ناله کند و فحش ببندد به همه چی ...
قبل تر بهش گفته ام که دهن تک تکشان را سرویس میکنیم .. با استناد به آن خندیدم . و او هم خندید. آنقدر که گفت : ول کنیم این حرفا رو ..
و هندزفری اش را چپاند توی گوشش.. تا آهنگی را که ۱۰ سال است همیشه همراهش است را گوش کند. و من آنقدر احمق و خودخواهم که حتی یک بار هم وسوسه نشده ام تا آن آهنگ را بشنوم .. #آنرمال
اظهار نظرتان را نمیخواهم .. !
خیلی هم خوشحالم
:)
دریافت
