یک وبلاگ آزاد ! هر انتقادی به جاست.

موج آنفالو برای فالو شوندگان فیک :)

این استراتژی جدید من است. تابحال راضی بودم به اینکه تعداد کامنت ها بیشتر از ده تاست ولی الان متوجه شدم هر نظر دهنده دو الی سه کامنت میدهد و با یک حساب سر انگشتی تعداد کامنت ها در واقع همان کمتر از ده تا از آب در می آید ... منو بگو نشستم ۵۶ تا وبو دنبال کردم ! به قول شاهین نجفی زهی خیال خام (اگر گفتی کدوم عاهنگش بود؟؟:)) ) حالا باید بشینم ۲۰ الی ۳۰ تا وب رو آنفالو کنم ببینم بازم همین وضع هست یا نه 

عکس : ظاهرش هم کودکانه نیست چه بگویم از باطنش ، فرض کنید ۱۱ شب است و آنقدر هوا سرد است که انگشت هایتان داغ شده اند و انگار توی آب جوش دارند قل قل میجوشند ... 


بعد بخواهید از این وسیله ترسناک بروید بالا ! میدانم برای بچه ها طراحی شده ولی بعلت سردی هوا نمیشد طناب هایش را محکم بچسبم . تازه یه کاپشن دست و پاگیر هم پوشیده بودم و تازه تازه باید حواسم میبود که گوشیم به همراه هدفونی که در گوشمه به اون طنابا گیر نکنه و تو اون تاریکی نیفته و گم و گور بشه . 


لذا با همه این استرس ها و از اونجایی که نمیتونم همزمان رو چند تا چیز تمرکز کنم و مثلا حواسم باشد در عین اینکه خودم سقوط نمیکنم ، گوشی ام هم سقوط نکند ، فقط تونستم تا طبقه اول برم . اون میله هه رو محکم گرفته بودم و سرم داشت گیج میرفت . هنوز یه طبقه مونده بود . اول چند تا عکس گرفتم و یه تلگرام چک کردم بعد عزمم را برای رفتن به طبقه بعد جزم کردم دیدم نه باید برگردم :دی ناموسن ترسناک بود . اون موقع فهمیدم ترس از ارتفاع دارم. نمیدونم چرا اینقدر دیر باید اینو میفهمیدم . 

اون شبکه شبکه های دورش هم ظاهرن جهت سقوط کردن بچه ها طراحی شدن ولی اونقدر فضای خالی تور هاش عظیمه که فیل با صاحابش ازش رد میشه نمیدونم اینا رو برای چه سن و سالی ساختن :/ 


حالا به بحث اصلی میپردازیم : 

حکایت اینستاگراممه که ۴۰۰ نفرو فالو کردم و ۲۵۰ تا هم فالور دارم بعد ۶۰ تا لایک در رویایی ترین حالته ! یعنی وقتی نقاشی خیلی خیلی قشنگ میذارم با کلی هشتگ تازه ۶۰ تا لایک میخوره تازه ۴۵ تا از اون لایکا متعلق به افرادیه که اصن منو فالو نکردن و به خاطر دو کیلو هشتگی که زیر نقاشی درج کردم میان و لایک میکنن . ینی تو حالت عادیش من یه عکس بدون هشتگ بذارم شاید ۱۲ تا لایک بخوره. اونم از جانب ۲۵۰ تا فالور ... حالا دختره لب و لوچه شو عین عنتر در میاره ۲۰۰ تا لایک میخوره (همون نقاشی ای که تو پست وحید خزایی بلاکم کرد ... گذاشتم رو از رو این کشیدم  ) 


اکثر کسایی هم که نقاشیامو خوششون میاد و لایک میکنند خارچی ها هستند . ایرانی جماعت اصلن تو این فازا نیست . همشون پلاسن تو پیج دنیا جهان بخت و اون یارو اسگله کیه ؟ اره ندا یاسی ..‌ 

چند وقت پیش رفتم تو پیج ایوانکا ترامپ دیدم دیگه کامنت ایرانی جماعت به چشم نمیخوره ... راسته که میگن باد اورده رو باد میبره ها .

sina S.M
۹ نظر

مطالعه

امروز رفتم پارک ، یک دفتر برداشتم و شروع کردم به نوشتن : 

در پارک نشسته ام ، منتظر هیچی نیستم ، در واقع برای همین آمدم پارک. یک آقایی در حال حرف زدن با موبایل از کنارم رد شد داشت میگفت » همینجوری که نمیشه

قبلش هم دو تا خانم رد شدند و آن یکی که جوان بود به مسنه میگفت  » خواهر شوهرم اینا اومدن منم هندونه و زرد آلو آوردم بعد رفتیم هفت حوض ، شوهرم بستنی خرید . ( چقدر ساده و زیبا از زندگی لذت میبرد و با غرور از آن یاد میکند ! )

همه چیز در اینجا " آرام " است. با اینکه صداهای جور واجور می آیند ولی بسیار آرامش حکم فرماست. گلهای صورتی نمایان اند . من الان در نیمکت چهارم ضلع غربی پارک نشسته ام . ( اگر از منظور از شمال ، خط عمود بر خیابان .... باشد )

چند نفر با وسیله ورزشی بازی میکنند. .. .


حدود 3 صفحه نوشتم ، ( نیم ساعت شد ) چیزی که متوجه شدم اینه که محیط خیلی بر نوشته تاثیر داره ، یعنی موضوع نوشتن رو محیط تعیین میکنه ، حالا فرض کنید بخوایم توی اتاق با دمای معتدل پشت میز بنشینیم و انتظار داشته باشیم شاهکار هنری خلق کنیم ، کاملا نادرسته ، باید خیلی تجربه داشت ، پس بهتره توی محیطی قرار بگیریم که بشه موضوع نوشته رو ازش بیرون کشید ، مثلا من در همین نشستن در پارک ، کلی موضوع خوب در مورد نوشتن پیدا کردم .

مثلا یاد گفتگویی با دوستم افتادم که به این بحث اخیر که چند تا جوون رو به خاطر ویدئویی که منتشر کرده بودند دستگیر کردند مربوط میشد ، آره درباره ی همین کلی میشه نوشت ! 

به هرحال تکلیف معلوم نیست ، حالا بنویسیم که چی بشه ؟ نمیدونم ... اصلن دارم چرت و پرت میگم تا این وبلاگ پوسیده نشه ...

به هرحال در ایام امتحانات ایم ، فرصت های بسیار خوبی برای استراحت هست در حالی که این فرصت ها رو گذاشتن تا درس بخونیم ... نمیدونم ، آخه درس بخونیم که چی بشه ؟ راننده تاکسی بشیم یا پیشخدمت هتل هرمز ( این مورد دومی رو به واقع به چشم خودم دیدم ، طرف لیسانس داشت !)

اگر قرار باشه با درس به جایی برسیم باید ممتاز در حد جهانی باشیم ! دلم میسوزه برای بعضی دوستام که خودشونو در راه درس هلاک میکنن ، اصلا بلد نیستن راجع به موضوع دیگه ای حرف بزنن . یکی از دوستام هم هست که خیلی کتاب میخونه ولی نمره ادبیاتش رو شده بود 4 از بیست ! حالا یعنی اونی که 20 شده از ادبیات بیشتر از این حالیشه ؟ 

یکی از بچه ها میگه : تو تفریحت چیه ؟ درس ؟ 

چرا این بشر نمیفهمه مطالعه هم تفریحه ؟ 

sina S.M
۵ نظر
آرشیو مطالب
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان